Vorige keer kon je lezen hoe Monica’s eerste vliegvakantie met kind verliep. Nu gaat ze kamperen. Hoe dat verliep lees je hier.
K(r)amperen. Dat dachten wij althans, toen we besloten op kampeervakantie te gaan met vrienden. Onze dochter was ruim een jaar, kon nog net niet goed lopen en had nog nooit langer dan een uur in de auto gezeten. Het plan was om met een volgepakte auto met geleende kampeerspullen (tot aan de nok en daar voorbij) naar Normandië te rijden. Wonderwel hield ze zich goed, onder vermaak van liedjes, rozijntjes, speelgoed, soepstengels, af en toe stoppen en weer doorrijden. En voor de laatste kilometers hadden we nog een troef achter de hand… een tablet met afleveringen van Nijntje. Het was heerlijk rustig achterin. Maar toen moest het nog beginnen… het opzetten van de tent!
We dachten, die tent lukt ons wel. Van tevoren een keer proef-opzetten is niet nodig. Dat kunnen wij gewoon. Dus onze familie zag al voor zich dat wij dat gezin zouden zijn waar de gehele camping vanuit de campingstoel, met een glas vin in de hand, naar zou kijken in het kader van leedvermaak. Gestresste moeder, boze vader, huilend kind en die tent als een halve zak op drie stokjes. Beetje dat idee.
Niets was minder waar. We bleken de gemakkelijkste tent die er bestaat te hebben geleend, met vijf bogen van stokken die aan elkaar zaten met een elastiek (halleluja). En een stel handige vrienden die eerder gearriveerd waren en ons fantastisch hielpen met neerzetten van ons onderkomen. No stress! Dus enige tijd later zaten wij ook gewoon met een glas vin een zelf bereid camping-maal naar binnen te schuiven in de zonsondergang en zo begon de vakantie goed!
Hoewel wij even moesten wennen aan het kamperen, bleek ons dametje het buitenleven heerlijk te vinden. De hele dag scharrelde ze rond tussen de twee tenten en begon spontaan goed te lopen (dus: in Frankrijk op zoek naar goede sandaaltjes). Alleen het slapen bleek een uitdaging. Dit keer niet omdat wij krampachtig vasthielden aan haar ritme, maar omdat het in de tent zo’n vijftig graden gevoelstemperatuur werd overdag. Terwijl Nederland sidderde onder de hitte afgelopen zomer, deden wij dat in Normandië ook, wat normaal zo regenachtig schijnt te zijn. Gelukkig hadden we ons babytentje bij ons en daarin sliep ze in de buitenlucht, in de schaduw. En anders achterin de auto, als we terugkwamen van een bezoekje aan een chateau.
Als je me dan vraagt of ik liever ga kamperen dan op vliegreis, zeg ik allebei. Ik ben ervan overtuigd dat het voor ons kind niet uitmaakt waar we op vakantie zijn en hoe, als papa en mama er maar zijn en als we maar quality time hebben met elkaar. Het maakt het alleen wel lastiger kiezen voor de komende vakantie…
