Wanneer ben je moe? Toen ik studeerde, had ik eindeloos veel energie. Ik maakte korte nachtjes. Soms om tentamens te leren, maar vaker om drankjes te drinken in de stad. Soms zelfs een paar avonden in de week. En na zo’n kort nachtje was ik moe. Heel moe. Ik lag een hele zondagochtend in bed bij te komen, met heerlijke versnaperingen en een slechte film.
Na de studie begon het werkende leven. Toen bedacht ik me na een volle werkweek dat ik pas echt moe was. Wat heb ik me aangesteld zeg, tijdens het studeren. Poeh, ik had echt geen idee hoe moe je echt kan zijn…
Maar toen… werd ik moeder. Dat was wel het toppunt. Dacht ik. Slapeloze, gebroken nachten. Ik kon nu pas echt meepraten met de meeste mensen, over hoe het voelt om echt moe te zijn. Die werkende mensen zonder kinderen weten niet waar ze het over hebben. Die zijn ‘moe’, haha wat een lachertje!
Maar mijn kind sliep na 10 weken door, en na een gebroken nacht kon ik die verloren slaap op een ander moment die dag wel weer inhalen. Vervolgens sliep onze dochter eigenlijk vrijwel altijd super goed, op een enkele gebroken nacht na dan. Maar dan was er ook altijd echt wat aan de hand.
Toen kwam onze tweede dochter. Die houdt helaas niet zo van slapen, en had vanaf de start veel last van allerlei dingen. Reflux, allergie etc. Dus, gedaan met de rust. Slapen deed ze alleen op mijn buik, wat heerlijk is, maar waardoor mijn wallen een steeds groter formaat aannemen. Ik lach in mezelf om de keren dat ik heb geroepen dat ik echt moe was, toen we nog 1, super goed slapend, kind hadden. Want nu, nee nu weet ik pas echt hoe het is om moe te zijn.
En toch spreek ik ook nu mensen die het zwaarder hebben. Die nog minder slapen, meer gedoe hebben overdag en ‘s nachts, die helemaal nergens een momentje hebben om op te laden. Dus waarschijnlijk lachen zij om mijn vermoeidheid.
Kortom: Moe zijn is relatief. Iedereen is wel eens moe op zijn eigen manier. Laten we er geen wedstrijdje van maken! De ene vermoeidheid is niet erger dan de ander. Maar nu het zonnetje weer wat vaker schijnt, lijkt het me vooral goed om te proberen zoveel mogelijk energie op te doen, zodat we die nare vermoeidheid kunnen verslaan!
